Samen lopen we door het bos en over de heide. Soms staan we even stil. We zien een haas met hoge snelheid zich over de heide verplaatsen en een eindje verderop zien we een ree met gespitste oren tussen de bomen staan. Stilletjes kijken wij en genieten! De vogels fluiten een vrolijk lied. We horen de wind en voelen de zon op onze rug. Het voelt als PERFECTIE!
Veel van mijn trajecten hebben te maken met perfectionisme. De Dikke Van Dale zegt: ‘Perfectie staat voor de afwezigheid van fouten of gebreken, volmaaktheid.’ Wanneer zijn we volmaakt? Waarom worstelen mensen met perfectionisme? Komt het door de maatschappij waarin we leven?
Herken jij je in onderstaande punten?
Veeleisend en de lat hoog leggen (met een 8 niet helemaal tevreden zijn).
Alle punten op de i zetten (hiervoor veelvuldig met lijstjes werken).
Een groot verantwoordelijkheidsgevoel hebben.
Je opgejaagd voelen.
Het lastig vinden om hulp te vragen. Het zelf doen geeft controle en zo weet je zeker dat het goed komt, want daar zorg jij wel voor. Koste wat het kost.
Streng zijn voor jezelf.
Er is niets mis mee om gedreven te zijn en hoge eisen te stellen. Wel is het, in mijn ogen, belangrijk om je af te vragen met welke reden je dit doet. In de coaching tref ik mensen die perfectionisme nastreven uit angst voor de oordelen van anderen. Bij feedback voelen ze zich persoonlijk aangevallen, in plaats van op hen gedrag. Door het nastreven van perfectie ontstaat stress in plaats van rust.
Wat maakt dat wij een pasgeboren baby die nog een enorme ontwikkeling door gaat maken al perfect vinden? Terwijl we als volwassene onszelf maatstaven opleggen die bijna onmogelijk te behalen zijn. Why? Deze baby is perfect, omdat hij of zij mag zijn! Deze baby is volmaakt en zonder fouten. Wij begrijpen dat er nog veel te leren valt en helpen daar graag bij. Waarom is dit anders voor een volwassene? Waarom kijken wij anders naar onszelf?
Alles perfect willen doen is herkenbaar. Want vanaf de eerste letter van dit column tot aan de knop verzenden naar de drukker zit veel tijd en veel controle momenten. Ik lees het stuk diverse keren door. Ik vraag anderen om feedback. En na tig uren en aanpassingen klik ik op verzenden. Zo, nu kan mijn perfectionisme niet verder met mij aan de haal gaan! Wanneer is goed, goed genoeg?
Ik zie het leven als een reis waarin we onszelf blijven ontwikkelen vanaf onze babytijd tot aan onze dood. We creëren door alle mooie en soms ook moeilijke ervaringen, nieuwere versies van onszelf. Perfectie staat voor mij voor het accepteren dat jij bij je geboorte al perfect was en nu een verbeterde vorm van volmaaktheid hebt bereikt voor dit moment. Goed is goed genoeg. Jij hoeft jezelf niet langer te bewijzen. Jij mag gewoon zijn! Zijn wie je nu bent! Met al jouw kwaliteiten.
En wij? Wij lopen verder door het bos. Ik help haar op een hoge boomstronk te gaan staan en daag haar uit om haar ogen te sluiten. Daar in de prachtige natuur met alleen het geluid van tjilpende vogels en de zon op haar gezicht. Zij steekt haar armen wijd gespreid in de lucht en ontvangt. Het moment van zijn! Complete volmaaktheid! Zij is perfect! Jij bent perfect!
Lijkt het jou ook fijn om zo’n perfecte wandeling door het bos te maken? Haal je wandelschoenen uit de kast en bel mij.